ஓவியக்கூடத்தில் அவன் ஒரு மாலையில்
ஓர் ஏணியைச் சாய்த்துவைத்து மேலேறுகிறான்
தூரிகை மீறித் திரண்ட பசும்நெல்லிக்கனி போல
அவன் மிருதுவான உள்ளங்கையில் ஒரு விண்மீன்
சூடேறித் தேன்போல வழியும் நிறக்குழம்பு
அந்திக்காற்றோடு கலந்து கொண்டிருக்கிறது
ஏதோ ஓர் இளம்பிறை இரவில்
இயல்பாக நிகழும் விளையாட்டாக
ஆள்காட்டி விரலால் எளிதாகத்
தோண்டி எடுக்கப்படும் ஆழத்தில் புதையுமென
ஒன்பது மணிக் கரும்பலகையாய் நிற்குமே வானம்-
அதில் ஒட்டி உறைந்து ஒரு முத்தாய்
ஓர் அசாதாரண மணித்துளியில்
ஓரெழுத்தாய் உதிருமென
அல்லது விலகிச் செல்லும்
வேறொரு விண்மீனின் தலையோடு தலை மோதி
ஒளி பொறியாய் பறக்கக் காண
காட்டுமைனாக்களுக்கு வாய்க்குமோ என
விண்ணை நோக்கி அவன்
விண்மீனை பலம்திரட்டி எறிகிறான்
January 28, 2010
ஆள்காட்டி விரலால் எளிதாக
Subscribe to:
Posts (Atom)